یکی از چالشهای فرزندپروری برای والدین، مواجهه با زمانی است که کودک آنان کلمات زشت و ناهنجاری به کار میبرد، اغلب والدین از این رفتار فرزند خود به شدت کلافه شده و واکنشهای شدیدی نشان میدهند، چرا که والدین توقع دارند با محدود کردن یا تربیت مورد نظر خودشان، کودک هرگز به مرحلهی استفاده از کلمات زشت نرسد.
عضو انجمن روانپزشکان ایران شیوع اختلالات روانپزشکی در جوامع را ۲۴ تا ۲۵ درصد اعلام کرد و گفت: این عدد در برخی جوامع کمتر و در برخی دیگر بیشتر است اما پراکندگی آن در سطح جهان تقریبا یکسان است و در کشورهای پیشرفته و غیرپیشرفته هم تفاوت فاحشی ندارد؛ این در حالیست که مهمترین اصل نحوه پرداختن به این امر از دوران کودکی است. باید بدانیم هرگونه سرمایهگذاری روانی برای تربیت فرزندان از دوران کودکی آغاز و نتیجه آن ۱۰ تا ۲۰ سال دیگر در جامعه نمایان میشود.
کودکان به مثابه موجوداتی نیازمند مراقبت، همواره مورد توجه مطالعات و تحقیقات قرار داشتهاند و کشورها و سازمانهای جهانی معمولا بودجههای کلانی برای مطالعه بر روند رشد کودکان و حمایت از آنها در نظر میگیرند.
توصیههای فرزندپروری غالبا حاوی این نکته است که تعریف کردن از کودک و تشویق او میتواند نتایج مثبتی در شکلگیری رفتارهای کارآمد داشته باشد. روانشناسان به والدینی که کودکان لجبازی دارد هشدار میدهند که تاکید مداوم بر خرابکاریها و لجبازیها میتواند کار را خرابتر کند و به جای آن بهتر است به کارهای خوبی که او انجام میدهد تاکید کنید تا رفتارهای مثبت در کودک گسترش پیدا کند.
آگاهی از شیوههای آموزش مسائل جنسی به کودکان یکی از مهمترین مسائل فرزندپروری است. بسیاری از والدین از اهمیت این موضوع غافلند و عدهای دیگر به دلیل رعایت برخی ملاحظات از آموزش به کودکان خود سر باز میزنند.
رسیدگی به مشکلات و تربیت صحیح فرزندان جزو اولویتهای زندگی هر والدی است. بیشک هیچ چیز ارزشمندتر از وجود فرزند در خانواده نیست و والدین سعی میکنند بهترین رویکرد را برای رسیدگی به مسائل و شیوههای صحیح فرزندپروری داشته باشند.
مطابق با تعریف سازمان بهداشت جهانی (( WHO-1997 ؛ مهارتهای زندگی تواناییهایی هستند که موجب رفتار مثبت و سازگاری فرد و نیز مقابله موثر او با چالشها و نیازهای زندگی روزمره میشوند. از دیدگاه این سازمان، مهارتهای زندگی همچون سواد خواندن و نوشتن از ضروریات زندگی امروزی است.
« فقط پنج سال دارد، اما نمی توانم او را کنترل کنم. اگر به خواسته هایش نرسد گریه و زاری می کند. دخترم به روش های مختلف از من باج می گیرد. پدرش چون همیشه سردرد دارد، برای جلوگیری از گریه دخترمان، خواسته هایش را، درست یا غلط برآورده می کند. من و پدرش دیگر در خانه اقتداری نداریم.» فرزندپروری مهارتی است که اغلب والدین از آن اطلاع کمی دارند.