همهی ما میدانیم که این روزها استفاده از مفهوم و برچسب افسردگی شدیدا بالا گرفته و عادت کردهایم برای توصیف هر حالت ناخوشایندی اذعان کنیم که مشکل افسردگی است، در حالی که بخش زیادی از حالات منفی ما اساسا ارتباطی با افسردگی ندارد.
اصطلاح «زوال عقل» به یک بیماری خاص اطلاق نمیشود؛ بلکه مجموعهای از علائم را در بر میگیرد که در نتیجه ابتلا به بیماریهایی مانند آلزایمر پدید میآیند و به سلولهای عصبی که پیامها را از مغز انتقال میدهند، آسیب میزنند.
امروز افراد نابینای جامعه ما بیش از پیش در مسیر توسعه فردی، تلاش اثربخش و مشارکت اجتماعی قدم برمیدارند. مسئولان جامعه باید همواره در راستای مستقل شدن و افزایش اعتماد به نفس این افراد تلاش کنند. درهمین راستا، «ابوطالب جوادی»، خیر روستای رضوان، هیأت مدیره موسسه ستاره توانبخش هرمزگان و مدیر کل آموزش و پرورش استثنایی هرمزگان به عملکرد و مشکلات این قشر پرداختند.
حرف زدن با دیگران و بیان ناراحتیها، یکی از راههای تخلیهی هیجانی و کسب حمایت اجتماعی است. بر سر اینکه درد دل کردن میتواند برای ما مفید و کارآمد باشد یا آسیب زننده و مخرب، مناقشات بسیاری وجود دارد. عدهای معتقد هستند که درد دل میتواند ما را از فشار هیجانات رها کند و افقهای تازهای در تصمیمگیری بگشاید، اما برخی دیگر معتقد هستند که درد دل کردن با دیگران و افراد غیر متخصص، رنج را چند برابر کرده و زمینهی بروز سوءاستفاده را فراهم کند. اگر به تجربهی شخصی خودمان رجوع کنیم، در خواهیم یافت که درد دل کردن گاهی برایمان خوشایند بوده، هیجانات منفی و ناراحتکننده را کاسته است و در نهایت احساس کردهایم که تنها نیستیم یا از حمایت اجتماعی درخوری برخورداریم. اما در مواقعی هم بعد از درد دل کردن احساس افسردگی و ناتوانی به سراغمان آمده است، شاید رنجمان چند برابر شده و احساس حماقت، ضعف و بدبختی داشتهایم.
انسان در دورهی فعلی، به دلیل سبک زندگی که پیش گرفته است با حجم زیادی از هیجانات منفی روبهرو میشود، او علاوه بر تلاش برای بقا و حفظ زندگی همواره باید برای کنترل احساسات و عواطف خود انرژی زیادی مصرف کند.
نوجوانان در جامعه به عنوان گروهی آسیبپذیر و حساس تلقی میشوند. آنها به دلیل عبور از کودکی و ورود به دنیای بزرگسالی احتمالا تضادها و تنشهای بسیاری را هم به صورت درونی و هم به صورت درگیری با والدین و جامعه تجربه میکنند. این فشارها ممکن است به افسردگی و سایر اختلالات در حیطهی سلامت روان منجر شود، اما تشخیص این اختلالات برای والدین، مراقبان و اطرافیان میتواند بسیار مشکل باشد و مدتها به صورت نهفته در نوجوان وجود داشته باشد.
بیش از 90 درصد مردم جامعه هرمزگان تاکنون علیه ویروس کووید 19 واکسینه شدهاند و در پی آن، بسیاری از محدودیتها یا موارد تهدیدکننده سلامتی، کمتر از گذشته شده است. اما همانند نمای پساجنگ که تنها خرابههای شهر دیده میشود، اختلال های روانی کرونا هم چنان در جامعه دیده میشود. شیوع کرونا در هرمزگان همانند سایر استانهای دیگر، میزان مراجعه مردم را به روانپزشکان و روانشناسان بالابرده و در کنار مصرف داروهای مختص کرونا، داروهای ضدافسردگی یا ضداختلالهای شدید روانی نیز بسیار رواج یافته است.
رفتار پرخاشگرانهی کودک از مواردی ست که برای والدین و معملمان، همیشه دردسر ساز بوده است. پرخاشگریهایی که میتواند در سه صورت جسمانی، کلامی و ارتباطی برای اطرافیان قابل مشاهده باشد، در والدین ایجاد احساس شرم، اضطراب و استیصال خواهد کرد. بنابراین والدین مشتاقانه در پی راهکاری برای خاموش کردن پرخاشگری در کودک خود هستند.