شاه عباس تقریبا 400 سال پیش در زمان صفویه جزیره هرمز را پس از 117 سال اشغال، از چنگ پرتغالی‌ها درآورد و نیروهای پرتغالی در 21 تا 30 آوریل سال 1622 میلادی سواحل خلیج فارس را ترک کردند؛ به همین دلیل روز دهم اردیبهشت‌ماه را روز ملی خلیج فارس نامیده‌اند.

خلیج فارس را گهواره تمدن عالم لقب داده‌اند؛ این نام بزرگ و اصیل که قدمت آن به آغاز تاریخ بشریت برمی‌گردد، نمادی از عظمت کشورمان ایران است.

به بهانه روز ملی خلیج فارس، خالی از لطف نیست که به اهمیت جزیره هرمز و حفاظت از محیط زیست آن بپردازم. شگفتی و زیبایی‌های جزیره هرمز به عنوان نگین سرخ خلیج فارس بر کسی پوشیده نیست؛ جزیره‌ای هزاررنگ که گردشگران بسیاری را مجذوب خودش می‌کند.

اگر در سال‌های اخیر به هرمز سفر کرده باشید؛ حتما وضعیت اسفناک مدیریت پسماند در این جزیره به چشمتان خورده است. تکه‌های زباله در گوشه و کنار جزیره جا خوش کرده‌اند؛ سطل‌های زباله سرریز شده و جمع‌آوری نشده‌اند. زیرساخت مناسبی برای پذیرش گردشگر در ایام پیک گردشگری وجود ندارد. خبری از سایت پسماند هم نیست. تلنبار زباله روی زباله در طبیعت هرمز، خبر از بی‌توجهی و غفلت مسئولان هرمزگانی می‌دهد.

متاسفانه علی‌رغم اینکه، بارها از هرمز و وضعیت نابسامان پسماندهای این جزیره گفتیم و رسانه‌ها نوشتند؛ هنوز اقدامی اساسی یا عزم جدی از جانب مسئولان هرمزگان برای بهبود اوضاع ندیدیم.

وضعیت بحرانی پسماندهای هرمز به هیچ عنوان درخور خلیج فارس و در شان مردم این جزیره نیست. پس کی قرار است مسئولان از خواب بیدار شوند؟

لازم به ذکر است؛ ساماندهی پسماند جزیره هرمز به عنوان نخستین پروژه استارتاپ زیست محیطی جامُش (پروژه به سوی پسماند صفر) در دست اجراست.

روزنامه صبح ساحل