صبح ساحل ، هنری - سعید مظفری یکی از سرآمدان عرصه دوبله است. او به عنوان دوبلور صدای کلینت ایستوود در فیلمهای «خوب بد زشت» و «به خاطر یک مشت دلار»، برد پیت در فیلمهای «معمای عجیب بنجامین باتن» و «آقا و خانم اسمیت»، دمین توماس در نقش زید در فیلم «محمد رسولالله (ص)» و ریوزو شوهر اوشین در سریال «سالهای دور از خانه» شناخته میشود. مظفری دربارهی فعالیتش در این عرصه میگوید: هیچ گلهای ندارم؛ چرا که دوبله راهی است که خودم آمدهام. هر چند که در حال حاضر این حرفه دلسوز ندارد و از دور خیلی زیباست و شاید ویترین خانه است.به گزارش ایسنا، نشست «پایان رادیو در هجوم پادکست» با حضور سعید مظفری (پیشکسوت هنر دوبله در ایران) در جریان یازدهمین نمایشگاه بینالمللی رسانههای دیجیتال ۲۴ آبان ماه ـ برگزار شد.در ابتدای این نشست سعید مظفری، دوبلور شناخته شده درباره اینکه چگونه وارد عرصه دوبله شده است، گفت: آمدنم به این حوزه اتفاقی بود. دانشجو بودم و توسط یکی از دوستانم با آقای زرندی به دوبله معرفی شدم. حرفهای که نمیدانستم چه بود. ابتدا به این حوزه رفتم اما بعدها دلم را زد. سال ۴۵ بود که وارد یک اتاق تاریک، جای بهم ریخته و کثیف شدم که برایم خوشایند نبود اما پس از مدتی دوباره به پیشنهاد دوستانم پا به این عرصه گذاشتم. آن زمان هر کسی که تازه وارد دوبله میشد نباید روی صندلی مینشست. با وجود اینکه قد بلندی داشتم دو سال ایستادم و کار کردم. در اولین کارم بسیار مورد تشویق اساتید قرار گرفتم و این تشویق بود که من را در عرصه دوبله ماندگار کرد.او با بیان اینکه دوبله ویترین خانه است، معتقد است: کسانی که از دور این حرفه را میبینند بسیار زیباست. البته که همین طور است چرا که بدون دوبله فیلم لخت است اما اتفاقی که رخ داده است این است که متأسفانه دوبله دلسوز ندارد. در حال حاضر هر جوانی را که میبینید خود در خانه مشغول دوبله است. هیچ آموزشی نمیبیند در حالی که تا نهادی نباشد آینده روشنی برای دوبله هم وجود نخواهد داشت.مظفری درباره اینکه چه زمانی به عنوان یک دوبلور مطرح به عالم هنر شناخته شد؟، به فیلم «خوب، بد، زشت» که ماندگار شد اشاره کرد و در توضیحاتی گفت: سال ۵۴ این فیلم را دوبله کردم. از همان سالها که وارد عرصه دوبله شدم در اتاق دوبله آموزش دیدم اما حالا دلم برای جوانان میسوزد کسی نیست که یادشان بدهد و تحویلشان بگیرد. الان آن زمانی نیست که به خاطر تراکم کار، مدیر دوبلاژ کنارت بنشیند و زیر و بم دوبله را به تو یاد بدهد. متأسفانه جوانان ما همین طور در راهروها میچرخند و فقط زمانی برای کار به آنها اختصاص داده میشود و جایی که وجود ندارد که صداوسیما بتواند یک اتاقش را به مدیر دوبلاژ بدهد تا با تازهواردها کار کند و بعد از مدتی گویندههای خوبی تربیت شود.دوبلور سریال به یادماندنی «سالهای دور از خانه» در ادامه درباره ویژگیهای یک دوبلور خوب اظهار کرد: برای یک دوبلور خوب درک احساس بسیار مهم است. دوبله چیزی است که در آنِ واحد در یک لحظه باید احساست را بگویی و از بازیگری در سینما خیلی سختتر است. زبان صریح و عشق میخواهد؛ امثال نسل من این کار را از ته دل دوست داشتیم و خیلی هم هزینه کردیم. اما الان این گونه نیست و سرعت جای همه چیز را گرفته است.وی از میان فیلمهای ایرانی که دوبله کرده است به فیلم «کمالالملک» اشاره کرد و گفت: کم کم دوبله فیلمهای فارسی از بین رفت چرا که گفتند صدا باید سر صحنه باشد. نگاتیو خیلی گران شد و آنجا بود که مطرح شد اگر کارگردان سر صحنه، صدا را بگیرد نگاتیوها را برایشان رایگان میدهیم و اینجا بود که دیگر فیلمهای فارسی کمرنگ شدند.مظفری در بخش دیگری از سخنان خود یادآور شد: بهتر است یک بازیگر بتواند جای خودش صحبت کند ولی چون ما در این عرصه تربیت صدا نداریم و بازیگران دورهای را نمیگذارنند، صداهای آنها فیلمها را کال میکند. بازی خوب است اما صدا هیچ. بنابراین بهتر است دوبلور جای بازیگر صحبت کند.این دوبلور در ادامه درباره دوریاش از رادیو نیز اینگونه گفت: پیش از این که به رادیو بیایم ابتدا کارم را از دوبله شروع کردم و بعد به رادیو آمدم. پس از آن شرایط به گونهای شد که باید انتخاب میکردم و انتخاب من این گونه بود که از رادیو بیرون آمدم و دوبله را به صورت حرفهای ادامه دادم. البته یک سالی در رادیو پیام بودم و دو، سه برنامه در آنجا گویندگی میکردم اما به دلیل مسائلی که پیش آمد ارتباط قطع شد.او درباره اینکه چه اتفاقی برایش افتاد که از رادیو فاصله گرفت، بیان کرد: من را از پاسخ به این پرسش معذور کنید. شرایط به گونهای بود که باید میرفتم و چارهای نبود.این دوبلور درباره آینده رادیوهای اینترنتی و پادکست نیز اینگونه توضیحاتی را مطرح کرد: شاید این اتفاق در ابتدا در ذوق بزند اما در نهایت نظرم نسبت به پادکست و رادیوهای اینترنتی مثبت است و از آینده رادیوهای اینترنتی استقبال میکنمدر پایان این نشست سعید مظفری درباره جنس صداها و اینکه آیا فقط صرف خوب بودن صدا در عرصه دوبله مهم است، اظهار کرد: صدا بخشی از وجود آدمهاست اما مهم اجراست و اینکه آن صدا را باور داشته باشید. اگر باور داشته باشید و بپذیرید که با صدا میشود عاشق شد و کارهای دیگر کرد موفق هستید. صدا بخش مهمی از زندگی ما آدمها است. از هر صدایی میشود استفاده کرد. اما عشق و علاقهای که پشت صدای شماست باید لمس شود. اگر عاشق صدا و کارتان نباشید آن کار قابل انجام نیست.