دوست داشتن خود ،یعنی خود را همانگونه که هست دوست بداریم و ارزش وجودی خود را برای خویش و دیگران به اثبات رسانیم. عشق به خود رابطه مستقیمی با افزایش اعتماد به نفس و شکل گیری عزت نفس از همان دوران کودکی دارد.
تاب آوری یعنی فرد توانایی برگشت یا مقابله با موقعیت دشوار، شرایط جدید، تغییرات غیر منتظره که باعث تنش می شود را دارد. اما به معنای احساس نکردن سختی و مشکل نیست.
با اینکه شکست خوردن، داشتن احساس ضعف، ناتوانی در ارتقای اعتماد به نفس و سیل عظیمی از این احساسات ناخوشایند درونی، نمیتواند تنها یک عامل داشته باشد، مارسیا باکستر مگولدا پروفسور ممتاز دانشگاه اوهایو طبق تحقیقات طولی که طی بیست و یک سال در یادگیری، خودگردانی و توسعهی فردی بر روی دانش آموزان انجام داد، به این نتیجه رسید که عنصری به نام "خودنویسی یا خودتالیفی" همان چیزی است که میتواند بخش زیادی از احساسات ما نسبت به خودمان، زندگی و اطرافیان را شکل بدهد.
سلامت روانی کودک، برای خانواده و البته کلیت جامعه بسیار پراهمیت است، چرا که کودکان، نسل بعدی خانواده و جامعه را شکل داده و نیروهای تاثیرگذار فردا به حساب میآیند.
وجود رفتارهای پرخاشگرانه به علت داشتن حس قدرت و توانمندی افراطگونه، قلدری و یا زورگویی نامیده میشود. این رفتارها که محدود به سن خاصی نیست می تواند از دوران کودکی آغاز شود و تا بزرگسالی و حتی در محیطهای کاری و موقعیتهای اجتماعی نیز پایدار بماند. این رفتارها معمولا ناشی از یک خلا درونی است که والدین با رسیدن به شناخت کافی از آن می توانند این رفتارها را در سمت صحیحی هدایت کنند. گاهی دادن اعتماد به نفس کاذب از سوی والدین و آموزش نابجای حق به جانب بودن نیز باعث بوجود آمدن چنین رفتارهایی در کودکان میشود.
امروز افراد نابینای جامعه ما بیش از پیش در مسیر توسعه فردی، تلاش اثربخش و مشارکت اجتماعی قدم برمیدارند. مسئولان جامعه باید همواره در راستای مستقل شدن و افزایش اعتماد به نفس این افراد تلاش کنند. درهمین راستا، «ابوطالب جوادی»، خیر روستای رضوان، هیأت مدیره موسسه ستاره توانبخش هرمزگان و مدیر کل آموزش و پرورش استثنایی هرمزگان به عملکرد و مشکلات این قشر پرداختند.
اعتمادبهنفس مناسب، آرزوی هر فردی است که در جهان امروز زندگی میکند. امروزه شرکت در دورههای مختلف، خواندن مقالات و کتابهای این حوزه و تلاش برای به دست آوردن اعتمادبهنفس بسیار پرطرفدار شده و همه تلاش میکنند تا به وسیلهی راهکارهای مختلف به وضعیت اعتمادبهنفس خود سروسامانی بدهند. اما نکتهیی که بسیاری از افراد از آن باز میمانند توجه به این مساله است که سطح و کیفیت اعتماد به نفس با مهارت ابراز وجود رابطهیی مستقیم دارد، هرچه بیشتر و بهتر بتوانید خودتان را بیان کنید و از حقتان دفاع کنید، اعتمادبهنفس بیشتر و بهتری را تجربه میکنید.
اگر کسی از شما دربارهی تجربیاتتان در زندگی و احساسی که نسبت به آنها دارید سوال کند، احتمالا ترجیح میدهید به جای اظهار پشیمانی از تجربیات منفی، بگویید که از درسهایی که تجربیات مثبت و منفی زندگی به شما آموختهاند، استفاده کردید و از چیزی پشیمان نیستید.
یکی از حساسترین دورههای زندگی هر فرد، دوران کودکیاش است. نتیجهی رفتارها و بازخوردهای والدین و اطرافیان در مواجهه با عملکرد کودک میتواند سلامت روان او را چه در جهت مثبت و چه در جهت منفی تحت تاثیر قرار دهد.
دنیای کودکان بر خلاف تصور برخی از افراد، دنیای بسیار بزرگی است. بسیاری از ما تصور میکنیم کودکان درکی از دنیای پیرامون خود ندارند؛ اما واقعیت این است که کودک هر چند به اندازهی بزرگسالان شاید نتواند نسبت به محیط بیرونی و اتفاقاتِ در حال رخداد کنترلی داشته باشد؛ اما نگاه متفاوت و درک خاص خود را نسبت به محیط دارد.
در ارتباط با اعتماد به نفس راهکارهای بسیار زیادی به ما ارائه میشود. کافی است تا با نوشتن اعتماد به نفس در اینترنت، توسط سیل عظیمی از چه کار باید بکنیم ها محاصره شویم، اگر خیلی مصمم باشیم علاوه بر خواندن این توصیهها تصمیم میگیریم انجامشان بدهیم.